Pawel Sebastianowicz- Dlaczego na surowo?

Na temat witarianizmu rozpisalam sie w moim zyciu juz wystarczajaco.

Dlatego z przyjemnoscia cytyje innych.

Dlaczego na surowo?

Powró ć my do omawianych w poprzednim rozdziale sposobów trawienia. Wspomina ł em tam, ż e oprócz w ł asnego trawienia (enzymy naszego cia ł a), jest jeszcze autoliza (enzymy z po ż ywienia) i trawienie przy pomocy mikroflory (jak u krowy). W niniejszym rozdziale szczegó ł owo omówi ę proces autolizy. Jest to podstawowy sposób trawienia, zarówno w ż o łą dku, jak i w jelicie cienkim u wszystkich ssaków. Inne sposoby trawienia omówi ę pó ź niej.

Aby dok ł adnie wyja ś ni ć proces autolizy przypomn ę eksperyment, wykonany przez Ugolewa. Do dwóch pojemników wlał  on sok żołądkowy drapieżnika, w pierwszym zanurzono ciało  surowej żaby, a w drugim – ugotowanej. W pierwszym pojemniku ciało żaby rozpuściło się całkowicie razem z kośćmi, a w drugim zostało jedynie powierzchniowo nadtrawione. Gdyby pożywienie było trawione jedynie za pomocą  soku żołądkowego – w obydwóch pojemnikach mielibyśmy taki sam wynik.  Ugolew odkrył , że pod wpływem soku żołądkowego drapieżnika w ciele ofiary inicjuje się  mechanizm autorozkładu.

Dlaczego ciało świeżej żaby zostało rozpuszczone? Co zawierają żywe komórki, a nie posiadają  ugotowane? Okazało się,  że organizm ofiary poddawany jest rozpuszczaniu przez własne enzymy znajdują ce się  w lizosomach każdej żywej komórki. Proces  ten zapoczątkowują  mikroskopijne jony wodoru znajdujące się  w soku żołądkowym i mające bardzo penetrujące właściwości. Niszczą  one przede wszystkim błony lizosomów, uwalniając zawarte w nich enzymy. Uwolnione enzymy penetrują ciało ofiary (żaby), niszcząc je. Ciekawe jest to, że proces ten odbywa się  jednocześnie na wszystkich głębokościach i tkankach ofiary, następuje taka „reakcja odśrodkowa”.

Innymi słowy, wąż nie trawi swojej ofiary, tylko czeka aż ona sama siebie strawi. Pozostaje mu jedynie wchłonięcie produktów autorozkładu.

Niektórzy naukowcy twierdzą , że eksperyment nie jest do końca rzetelny, ponieważ w pojemnikach jest ten sam, i taki sam roztwór, natomiast do żołą dka stale są  dostarczane nowe porcje enzymów. A więc, jeśli do pojemnika z ugotowaną żabą  dostarczać  będziemy enzymy w sposób ciągły, to też  zostanie ona strawiona. Mają  rację ! Eksperyment był  przeprowadzony w innym celu. Po pierwsze, miał  unaocznić  proces autolizy, po drugie – jego skuteczność . Po co tracić  energię  na wytwarzanie enzymów, skoro możemy spożywać  produkty zawierające własne enzymy?

Czy w przypadku po ż ywienia ro ś linnego te ż odbywa si ę autoliza? Oczywi ś cie! Wszystkie ro ś linne komórki zawieraj ą enzymy potrzebne do autorozk ł adu. Kluczowym czynnikiem autorozk ł adu jest zawarto ść ż ywych enzymów w lizosomach. W ka ż dym nasionku, orzeszku czy owocu, przyroda umie ś ci ł a urz ą dzenie do przetworzenia z ł o ż onych substancji na proste dla wy ż ywienia przysz ł ego kie ł ka. Gdy nasionko trafi na odpowiednie warunki temperatury i wilgotno ś ci, enzymy w łą czaj ą proces autorozk ł adu i owoc rozk ł ada sam siebie, aby da ć ż ycie przysz ł ej ro ś linie. Nasz ż o łą dek jest te ż odpowiednim miejscem. W warunkach atmosferycznych proces ten odbywa si ę wolno, a w naszym ż o łą dku b ł yskawicznie, w obecno ś ci jonów wodoru, dzi ę ki autolizie, po ż ywienie rozk ł ada si ę w przeci ą gu kilku godzin. Enzymy w ł asne cz ł owieka odgrywaj ą tu rol ę po ś rednika pomi ę dzy procesem autolizy i procesem absorpcji substancji od ż ywczych z jelita cienkiego (poprzez b ł ony pó ł przepuszczalne) do organizmu. Enzymy gromadz ą si ę na wyj ś ciu z jelita cienkiego i wspomagaj ą rozk ł adanie substancji z ł o ż onych na proste. Ró ż nica pomi ę dzy ro ś linn ą i zwierz ę c ą komórk ą jest taka, ż e ro ś linne b ł ony komórkowe s ą twardsze i je ś li np. ź le prze ż ujemy orzech, to opu ś ci on nasze cia ł o w tej samej postaci. Dlatego radz ę bardzo dok ł adnie gry źć i prze ż uwa ć jedzenie.

Sma ż ony orzeszek nie daje kie ł ków i nie rozpuszcza si ę samoistnie w ż o łą dku. Termiczna obróbka ż ywno ś ci zabija zdolno ść do autolizy. W temperaturze powy ż ej 40-45ºC enzymy gin ą i cz ł owiek jest zmuszony trawi ć pokarm w ł asnymi enzymami – jak w przyk ł adzie z gotowan ą ż ab ą . Nie mo ż emy jej strawi ć tak szybko i na tyle efektywnie, jak zaplanowa ł a przyroda.

Oczywi ś cie zrobimy to, ale, po jakim czasie? I le w ł asnych, dodatkowych zapasów enzymów

zu ż yjemy? W dodatku po ż ywienie godzinami b ę dzie nam ci ąż y ł o w ż o łą dku.

System trawienny cz ł owieka jest idealnie dostosowany do trawienia surowego po ż ywienia. Potrafi on te ż strawi ć jedzenie gotowane, ale skonstruowany zosta ł dla po ż ywienia surowego!!! Samochód b ę dzie je ź dzi ł na benzynie 92, ale zosta ł skonstruowany dla B-95. Widzicie teraz ró ż nic ę ? Cz ł owiek mo ż e by ć wszystko ż erny, to znaczy, ż e mo ż e je ść cokolwiek i potrafi to strawi ć , ale jest przystosowany do spo ż ywania surowego, ro ś linnego pokarmu.

6. Jeste ś my bezbronni przed gotowanym jedzeniem.

Lekarze, dietetycy i zwolennicy zdrowego trybu ż ycia radz ą : je ść mniej i wi ę cej si ę rusza ć .

A to po to, aby spali ć nadmiar kalorii. Wydaje si ę to logiczne, ale czy jest prawd ą ? Przecie ż trawienie jest procesem biologicznym i nie powinni ś my zastanawia ć si ę , co gdzie si ę odk ł ada i ile energii zu ż ywamy. Tego procesu nie jeste ś my w stanie kontrolowa ć . Nie rozumiem, po co mamy uprawia ć sport? A mo ż e kto ś po prostu tego nie lubi? Nie lubi ć wiczy ć na si ł owni! Lubi za to gra ć w szachy, albo ogl ą da ć przyrod ę .

Niezale ż nie od rodzaju zaj ęć cz ł owieka, jego organizm powinien zu ż ywa ć tyle energii i sk ł adników pokarmowych, ile potrzebuje. By ł oby najlepiej, idealnie, gdyby ś my jedli tyle, ilempotrzebuje nasz organizm. Niestety!!! Nie potrafimy przesta ć je ść dopóty, dopóki talerz nie stanie si ę pusty. A wi ę c powstaje pytanie, czy powinni ś my nauczy ć si ę , jak przerywa ć posi ł ek z chwil ą , gdy nasz organizm nie potrzebuje ju ż wi ę cej jedzenia jak to osi ą gn ąć , skoro nie zapala si ę ż adna czerwona lampka? Czy te ż jedzenie powinno posiada ć specjalne w ł a ś ciwo ś ci, dzi ę ki którym zapobiegniemy przejedzeniu?

Główną cechą dobrego pożywienia jest to, że nie powinno nam szkodzić. Adekwatne pożywienie posiada mechanizm, dzięki któremu nie jest szkodliwe, i to bez względu na to, jaką jego ilość spożyjemy. Znany amerykański biochemik Albert Lehninger w książce „ Zasady Biochemii ” pisze: „Żywe komórki są samoregulującymi się układami chemicznymi, które skonfigurowane są do wykonywania maksymalnie oszczędnej pracy”. Akademik A.M. Ugolev wnioskuje , że mechanizmy trawienia w komórce i w organizmie składającym się z komórek wcale się nie różnią i że działają identycznie. Znaczy to, że w momencie, gdy żadna z komórek nie potrzebuje substancji odżywczych, żaden organ nie wymaga energii, a we krwi niczego nie brakuje, to żywność nie powinna być wchłaniana z jelita do organizmu. Organizm jest zobowiązany pracować na tej samej zasadzie, co komórka – w trybie maksymalnej oszczędności. Spróbujmy zrozumieć mechanizm, który przyroda wbudowała w każdy organizm w celu obrony go przed przejedzeniem. Dzięki temu mechanizmowi organizm nie przyswaja sobie więcej składników odżywczych niż potrzebuje.

F izjolog Pawłow, laureat Nagrody Nobla, odkrył zależność stężenia soku żołądkowego od zapotrzebowania organizmu w składniki pokarmowe. Mechanizm jest prosty. Jeżeli pożywienie nie jest potrzebne, to nie jest w żołądku trawione. Skoro więc taki mechanizm istnieje, to dlaczego w czasach obecnych setki tysięcy ludzi ma nadwagę i cierpią na choroby spowodowane nagromadzeniem się w organizmie niepotrzebnych składników? Otóż w procesie trawienia biorą udział dwie strony: pożywienie i system trawienny. Jeżeli więc system trawienny posiada mechanizm obronny, to może powodem otyłości jest nieodpowiednie pożywienie? W rozdziale „System trawienny człowieka” pisałem, że w naszej świadomości, na skutek reklam produktów żywnościowych, pojęcie „łatwo przyswajalny” kojarzy się z pojęciem „zdrowy”. Jest to subtelny podstęp. Większość dietetyków, lekarzy i biochemików zgodnie twierdzi, że gotowane jedzenie jest łatwo przyswajalne. I to jest prawda.

A dlaczego jest ono tak łatwo wchłaniane przez organizm. Otóż podczas obróbki termicznej, to znaczy gotowania, pieczenia, czy też smażenia wszystkie złożone struktury zamieniają się na proste. Odbywa się to, co powinno odbyć się najpierw w jamie ustnej dzięki ślinie, a potem w żołądku przy pomocy kwasu solnego. Dzięki obróbce termicznej do żołądka trafiają denaturyzowane substancje, które nie potrzebują wstępnego rozszczepiania. Surowe pożywienie potrzebuje dokładnego przeżuwania i aktywacji fermentów za pomocą systemu trawiennego. W sytuacji, gdy nie potrzebujemy pożywienia, lub jakiegoś jego rodzaju, nie będzie ono trawione w ogóle i opu ś ci nasz organizm prawie w tej samej postaci, w jakiej zosta ł o dostarczone.

Uwaga!! Gotowane po ż ywienie omija obronny mechanizm organizmu cz ł owieka!!! Jego sk ł adniki wch ł aniaj ą si ę bez przeszkód z jelita i trafiaj ą do krwi nawet wtedy, gdy organizm ich nie potrzebuje. Organizm cz ł owieka przy spotkaniu z gotowanym jedzeniem jest bezbronny!

Tak samo, jak organizmy kotków i piesków, karmionych gotowanym po ż ywieniem przez ich kochaj ą ch w ł a ś cicieli.

Zastanówmy si ę , co si ę dzieje ze zjedzonym, surowym bia ł kiem wtedy, gdy organizm nie ma na nie zapotrzebowania. Bia ł ko ma struktur ę czwartorz ę dow ą , przypominaj ą c ą ś ci ś le zwini ę ty k łę bek, który bez obecno ś ci kwasu solnego nie rozpada si ę w ż o łą dku. Nie mo ż e te ż by ć pó ź niej wch ł oni ę ty z jelit do krwi z uwagi na rozmiar i nie mo ż e zosta ć spo ż yty przez bakterie i dlatego nie b ę dzie ź ród ł em toksyn. Bia ł ko opu ś ci nasz organizm w takiej samej postaci, jak do niego trafi ł o, nie szkodz ą c nam w ż aden sposób. Natomiast w sytuacji, gdy istnieje zapotrzebowanie organizmu na aminokwasy pochodz ą ce z bia ł ka, ż o łą dek wydziela kwas trawienny i bia ł ko rozpada si ę na aminokwasy i wch ł ania si ę w jelitach.

Zobaczmy teraz, co si ę dzieje z bia ł kiem zmienionym przez gotowanie, bia ł kiem, które straci ł o swój pierwotny kszta ł t i struktur ę . Otó ż cz ą stki takiego bia ł ka trac ą swoje w ł a ś ciwo ś ci.

Nie potrzebuj ą rozszczepiania. Cz ęś ciowo staj ą si ę po ż ywieniem gnilnych bakterii w jelitach, a cz ęś ciowo bez ż adnych przeszkód – wch ł aniaj ą si ę do krwi. Organizm traktuje je jak obcego, jak agresora. Otacza je przeciwcia ł ami i b ę dzie próbowa ł usun ąć z organizmu. Niektóre si ę posklejaj ą i stworz ą grudki bia ł ka. Wszystkie te „bia ł kowe ś mieci” osadzaj ą si ę na ś ciankach naczy ń krwiono ś nych i osiadaj ą w w ą trobie oraz nerkach. Powstaj ą miejsca namna ż ania si ę bakterii, wywo ł uj ą cych najró ż niejsze schorzenia. Do tego dochodz ą resztki t ł uszczów, w ę glowodanów, nieaktywnych sk ł adników mineralnych i zniszczonych witamin. Nadmiar zb ę dnych sk ł adników w organizmie jest tak du ż y, ż e wi ę kszo ść ludzi nie jest w stanie ich zutylizowa ć i wydali ć . I to jest ca ł a tajemnica powszechnego tycia.

Po rozmowach z biochemikami na forum internetowym zrozumia ł em, na czym polega b łą d wi ę kszo ś ci lekarzy. Zak ł adaj ą oni bowiem, ż e organizm ludzki ma zdolno ść do wydalania wszelkich zb ę dnych substancji, a gdy okazuje si ę , ż e nie robi tego, to nale ż y leczy ć jego organy wydzielania.

Zgadzam si ę , co do tego, ż e organizm potrafi wydala ć zb ę dne substancje, ale praktyka i statystyka dowodzi, ż e nie ze wszystkim daje sobie rad ę . Jego przeznaczeniem bowiem nie jest wydalanie tak du ż ej ilo ś ci „od ż ywczych” substancji. Jak to si ę ma do teorii „minimalnych strat”(biochemik Lehninger), która rozpatrywali ś my wcze ś niej? Wi ę c zadajmy sobie pytanie, co potrzebuje mniejszych strat: wydalenie zb ę dnych sk ł adników z jelit, czy te ż wch ł oni ę cie wszystkiego do krwi i ganianie po naczyniach, w ą trobie i nerkach by to w ko ń cu wydali ć z potem i moczem? Odpowied ź jest oczywista.

9. Dlaczego ro ś linny pokarm?

Gdy powstaje pytanie – „czym mamy się odżywiać?”, od razu zastanawiamy się nad tym „jesteśmy drapieżnikami, czy nie?”. Oczywiście, fizjologicznie, brak kłów i pazurów niczego nie przesądza. Patrząc na moralność, w związku z dużą różnorodnością kultur też nie potrafimy tego rozstrzygnąć. Z ewolucyjnego punktu widzenia mięso odgrywało i będzie odgrywać ważną rolę w potrzebie przetrwania. Nie zamierzam w tym miejscu udowadniać szkodliwości jedzenia mięsa, tylko omówić procesy zachodzące w organizmie po jego zjedzeniu, a także po zjedzeniu innego rodzaju pożywienia, a wnioski niech każdy wyciągnie sam.

Nie jest możliwym, aby człowiekowi niezbędna była do życia cała różnorodna żywność dostępna na Ziemi!

W naturze postrzegamy, że najczęściej odżywianie się określonym rodzajem pożywienia jest przypisane do określonego gatunku, najczęściej jest to monotonne odżywianie się tym samym produktem i nie wywołuje ono u zwierząt chorób ani chorobowych zmian wyglądu.

Dla przykładu koala żywi się wyłącznie liśćmi eukaliptusa i mimo to posiada zdrową sierść, zęby, mięśnie, pazury. Organizm tego zwierzątka potrafi zmienić liść eukaliptusa w każdy rodzaj organicznej tkanki, niezbędnej mu do życia. Z liści eukaliptusa buduje on kości i mięśnie.

Również wiewiórka odżywia się w lesie nasionami iglaków i żołędziami, a jej organizm buduje z takiego pożywienia wszystkie niezbędne tkanki. Organizm drapieżnika buduje swoje tkanki z ciał innych zwierząt. Drapieżnik potrafi odżywiać się przez całe życia jednym tylko gatunkiem zwierząt i to mu wystarczy, żeby mieć silne i zdrowe ciało. Organizm każdego żywego stworzenia potrafi wytworzyć wszystkie niezbędne do jego funkcjonowania składniki z jednego tylko rodzaju pożywienia – adekwatnie dostosowanego do jego układu pokarmowego. Niemożliwym, więc jest, aby organizm człowieka funkcjonował w odmienny sposób.

Oznacza to, że przyroda przewidziała budowanie każdej tkanki i dostarczania wystarczającej ilość energii z takiego pożywienia, które dla człowieka stworzyła, bo takie są właściwości tegoż pożywienia. Pozostaje jedynie ustalić, jaki pokarm przygotowała przyroda ludziom. Wszystkie wynalazki kulinarne od razu możemy odrzucić, dlatego, że przyroda nie jest w stanie zaoferować człowiekowi sałatki jarzynowej, kiełbasy lub sardynek w sosie pomidorowym. Rzeki nie są wypełnione coca-colą, a szczyty gór nie są pokryte lodami truskawkowymi.

Wska ź nikiem adekwatno ś ci po ż ywienia jest to, ż e wszystkie organy trawienne bior ą udzia ł w trawieniu. Wi ę c po ż ywienie powinno by ć odpowiednie dla ka ż dej cz ęś ci uk ł adu pokarmowego, a przynajmniej nie powinno mu szkodzi ć . Natura nie stworzy ł a nadmiernej ilo ś ci organów trawiennych, co oznacza, ż e w trawieniu adekwatnego (dla kazdego gatunku) po ż ywienia powinny bra ć udzia ł z ę by, ś lina, ż o łą dek, dwunastnica, jelito cienkie i okr ęż nica i winno to si ę dzia ć z korzy ś ci ą dla ca ł ego organizmu. W uk ł adzie trawiennym nie przewidziano wyj ść zapasowych. Oczywi ś cie najlepiej by ł oby gdyby surowe ro ś linne po ż ywienie przechodzi ł o przez ca ł y uk ł ad pokarmowy, a mi ę sne i gotowane od razu z ż o łą dka trafia ł o do wyj ś cia i nie zalega ł o tygodniami w jelitach rozk ł adaj ą c si ę i zabijaj ą c nasz ą mikroflor ę .

Podzielmy nasz uk ł ad pokarmowy na dwie cz ęś ci. Pierwsza to ż o łą dek i dwunastnica,

które s ł u żą do trawienia pokarmu i wch ł aniania substancji od ż ywczych, za ś drugi to jelito grube,

które s ł u ż y do obróbki niestrawionych resztek, odsysania wody i kszta ł towania masy ka ł owej. W pierwszej cz ęś ci odbywa si ę najwa ż niejszy proces trawienia – autoliza, podczas której po ż ywienie jest rozk ł adane za pomoc ą enzymów z niego samego pochodz ą cych. W ł asne enzymy cz ł owieka bior ą w tym udzia ł po ś redni, mianowicie przerabiaj ą to, co nie strawi ł o si ę za pomoc ą autolizy, a ca ł o ść przekazywana jest do jelita cienkiego, w którym zostaje poddana dzia ł aniu fermentów znajduj ą cych si ę na ś ciankach jelita. Na tym etapie mo ż emy si ę doliczy ć ju ż trzech rodzajów trawienia. I tylko po tych trzech procesach trawiennych substancje od ż ywcze mog ą by ć wch ł oni ę te do krwi. W jelicie grubym , g ł ównym typem trawienia jest trawienie symbiotyczne , za pomocą enzymów wytwarzanych przez bakterie ( mikroflorę ). A najistotniejsze jest to, ż e owe bakterie, które wytwarzają  dla nas wszystkie niezbę dne witaminy i kwas mlekowy, zywią  się WYŁĄ CZNIE roślinnym błonnikiem. I niczym więcej. Ich pożywieniem są  włókna roślinne. A pozostał e bakterie utylizują  wszystko, co nie wchł onęł o się  w górnym oddziale pokarmowym.

Gdyby człowiek nie posiadał jelita grubego zawierającego mikroflorę , to można byłoby go zaliczyć  do drapież ników albo wszystkożerców, bez względu na to, ż e ma niskie pH w żołądku. My posiadamy okręż nicę , jest to duże jelito okalające całą  jamę  brzuszną , a której głównym zadaniem jest trawienie włókien roślinnych. Najważniejsze jest jednak to, że mikroflora wytwarza wszystkie niezbędne dla nas witaminy i niezbędne aminokwasy. Udowodniono to w trakcie wielu badań  A. M. Ugolewa. Właśnie te aminokwasy, które jak sądzono można uzyskać wyłącznie z mięsnego pożywienia i które są  niezbę dne do życia. Przypominam, że tak ogromne zwierzęta jak żyrafy i słonie rosną  i budują  mięśnie spożywając wyłącznie surowe roślinne pożywienie.

Nie wolno bagatelizować znaczenia mikroflory.

A co się dzieje w ukł adzie pokarmowym człowieka odżywiają cego się gotowanym, przetworzonym, syntetycznym pokarmem? Otóż  zmniejsza się  ilość  tych korzystnych bakterii, wytwarzających dla nas niezbędne składniki, a wzrasta ilość  bakterii gnilnych. Odpowiednio też wytwarzanie witamin i aminokwasów zmniejsza się , a toksyn wzrasta.

Magazynowanie mięsa prowadzi do namnażania się bakterii gnilnych jeszcze przed konsumpcją, a jego spożycie prowadzi do rozwoju gnilnych bakterii w jelitach, których ubocznym produktem działalności są toksyny, co z kolei prowadzi do zaniku korzystnej mikroflory. Z niewielką ilością toksyn organizm jest sobie w stanie sobie poradzić, ale z nie z ich nieprzerywanym napływem.

G. D. Fadeenko napisał:

Udowodniono, ż e gnilne i patogenne bakterie Escherichia coli i Clostridium wytwarzaj ą toksyny takie jak amoniak , aminy, nitrozoaminy , fenole, krezole , indole, wtórne kwasy ż ó ł ciowe, aglikony, a paciorkowce wytwarzaj ą wtórne kwasy ż ó ł ciowe, nitrozoaminy , aglikony, amoniak , aminy, indole. Wi ę c produkty dzia ł alno ś ci gnilnych bakterii maj ą toksyczny wp ł yw na organizm cz ł owieka. Na przyk ł ad amoniak jest neurotoksyczn ą trucizn ą , wtórne kwasy ż ó ł ciowe, nitrozoaminy , aglikony , aminy, indole to substancje rakotwórcze. U zdrowego cz ł owieka koncentracja tych toksyn jest niewielka. Dla prawid ł owej dzia ł alno ś ci organizmu niezb ę dna jest jednak wysoka koncentracja „prawid ł owej” mikroflory (bifidobacterium i lactobacterium) i ma ł a ilo ść gnilnych i patogennych mikroorganizmów. W przeciwnym razie rozwija si ę patologia jelita grubego, dysbakterioza i nadmierne namna ż anie si ę patogenów.

Przypomnijcie sobie doświadczenia Kuszakowa, z których wynika, że każdy termicznie przygotowany produkt powoduje wzrost leukocytów i napięcie immunologiczne. Układ trawienny człowieka jest doskonale dostosowany do trawienia surowego roślinnego pokarmu. Z doświadczenia ludzi, którzy przeszli na witarianizm wynika, że świeżo ugotowane roślinne pożywienie i surowe mięso nie czyni natychmiastowych szkód, choć powinniśmy zwracać uwagę na ilość i jakość tego mięsa. Przyroda przewidziała przypadki „awaryjne”. W wypadku braku właściwego pożywienia zwierzęta mogą przetrwać na innym niż normalnie rodzaju pożywienia, także człowiek może przez jakiś czas odżywiać się mięsem, trawą lub korą drzew. Lecz płaci za to zdrowiem. Tak jak zwierzęta chorują, odżywiając się niewłaściwym dla danego gatunku pożywieniem, tak człowiek zaczyna chorować po długotrwałym niewłaściwym odżywianiu się.

Wyrostek robaczkowy i flora bakteryjna są organami, które cierpią z powodu spożywania gotowanego pokarmu. Wyrostek zazwyczaj jest wycinany, a mikroflorę próbuje się odnawiać poprzez wszczepianie. Substancje uboczne (metabolity) wytwarzane przez mikroflorę żywią organizm gospodarza, czyli makroorganizm.

27. Z powrotem do natury?

Spo ż ywanie surowego po ż ywienia nie jest w ż adnym wypadku agitacj ą na rzecz rzucenia ca ł ego dorobku cywilizacji i powrócenia do dziczy by mieszka ć w lesie czy to w jakich ś komunach oraz by od ż ywia ć si ę wy łą cznie wyhodowanym samodzielnie pokarmem. Jestem za tym, aby korzysta ć ze wszystkich rzeczywistych udogodnie ń cywilizacji w celu osi ą gni ę cia maksymalnego komfortu, a tak ż e korzystania zewszystkich urz ą dze ń u ł atwiaj ą cych prac ę fizyczn ą , powoduj ą cych wzrost bezpiecze ń stwa cz ł owieka i podwy ż sz ą cych jego poziom ż ycia i dostatek.

Gdy rozmawiam o od ż ywianiu si ę surowym po ż ywieniem mam na my ś li wy łą cznie cia ł o cz ł owieka, jego budow ę biologiczn ą , która wytwarza ł a si ę przez miliony lat ż ycia ma Ziemi i po ż ywienie, które jest w stanie uczyni ć nas zdrowymi niezale ż nie od trybu ż ycia, kondycji fizycznej i miejsca zamieszkania.

Oczywi ś cie mog ą znale źć si ę zwolennicy teorii nieziemskiego pochodzenia cz ł owieka, którzy zak ł adaj ą , ż e ludzi sprowadzono na Ziemi ę z innych planet. Ci ludzie nie musz ą si ę przejmowa ć w ł asnym zdrowiem, bo przecie ż – przylec ą swoi i ich wylecz ą . Dla tych, którzy uwa ż aj ą jednak, ż e sk ł adaj ą si ę z ziemskich komórek, takich samych jak otaczaj ą ce ich ś rodowisko, wystarczy g ł os w ł asnego rozs ą dku i wnioski, dotycz ą ce od ż ywiania, wynikaj ą ce z najnowszych bada ń naukowych i do ś wiadcze ń , albowiem wszystkie eksperymenty, badania i ustalenia, które przeprowadzane na braciach naszych mniejszych, dotycz ą równie ż nas samych.

Surowa zywnosc uratowala moje zycie, mojemu mezowi rowniez.

Film mozna obejrzec online.

http://www.ourplanet.org/greenplanetfm/matt-wilson-artist-and-raw-foods-adherent

Podziele sie z Wami doswiadczeniem.

Zuzia byla 2 tygodnie na obozie(to tylko 2 tygodnie). Przez ten okres czasu jadla wegansko, ale bardzo zle, bo przyznala nic innego nie bylo. Oboz przetrwania. Biale bulki, jedzenie z puszek. Kiedy ja odbieralam rece miala pokryte  wypryskami, opiekun powiedzial, ze to  to stan zapalny skory- egzema! Zuzia bardzo cierpiala, swedziala ja skora. Opiekun dal jej jakies masci aby zlagodzily bol.

Jak wiecie Zuzia jest weganka z przewaga surowego, pieczywa nie ma u nas w domu zadnego, kiedy ma ochote kupi bezglutenowa bulke raz na jakis czas. Jednak nigdy nie miala problemow z tradzikiem, jej cera byla swieza, nie chorowala.

W domu u nas doszla do siebie po 5 dniach, na surowo. Znowu ma miekko skore, nic ja nie boli.

Prosze sobie teraz wyobrazic niszczace dzialanie srodkow spozywczych.

Pozostawiam Was w dobrych humorach.

Cudownego weekendu, duzo milosci Wam zycze.

Tagi: chooselife , czego nie jeść , Pawel Sebastianowicz , raw food , rawfood , surowa dieta , surowe jedzenie , wartosciowa ksiazka , witarianizm , zdrowa dieta , zdrowe odżywianie , zdrowie